LIW

TRASA CZERWONA
PÓŁNOCNO - WSCHODNIA

Pierwotnie gród obronny, strzegący przeprawy wschodnich granic Mazowsza, znajdował się na południe od dzisiejszego Liwa w miejscowości Grodzisk. W XIII w. osada została przeniesiona na północ, w miejsce dzisiejszego zamku. Pierwsza wzmianka o Liwie pochodzi z dokumentów książęcych Bolesława II z 1304 r. i dokumentu księcia czerskiego Siemowita III wystawionego w 1335 r. Był to jeden z głównych punktów obronnych tego księstwa oraz siedziba kasztelanii. Prawa miejskie Liw otrzymał w 1421 roku, co było związane z budową zamku.

W czasach I Rzeczypospolitej Liw korzystał wciąż z położenia geograficznego na styku dwóch państw – Korony i Litwy. Odbywały się tu sądy ziemskie i grodzkie. W latach późniejszych było już jednak dużo trudniej. XVII wiek przyniósł upadek gospodarczy miasta. Przede wszystkim przyczynił się do tego rozwój Węgrowa na drugim brzegu rzeki oraz wojny prowadzone przez Rzeczpospolitą z państwami ościennymi. 

Podczas zaborów Liw znalazł się pod panowaniem austriackim i został kolejny raz ograbiony. W 1866 r. za udział mieszkańców Liwu w powstaniu styczniowym władze rosyjskie odebrały mu prawa miejskie. Od tej pory miejscowość była już tylko wsią sąsiadującą z większym organizmem miejskim, jakim jest Węgrów.