Włodzimierz Wolski, ps. Paterkul (1824-1882)
Włodzimierz Wolski, ps. Paterkul, urodził się 9 października 1824 roku w Serocku. Wychowywał się jednak w Warszawie. Należał do kręgu Cyganerii Warszawskiej, a więc miał styczność z Norwidem. Był powieściopisarzem, tłumaczem i librecistą, twórcą libretta Halki i Hrabiny, a także dziennikarzem. Jako uczeń gimnazjum, w 1841 roku, był przesłuchiwany za udział w patriotycznej konspiracji Karola Levittoux. Od 1842 r. publikował swoje utwory literackie i artykuły w „Przeglądzie Naukowym” i „Kurierze Warszawskim”. Uczestniczył w Powstaniu Styczniowym. Po jego klęsce, w 1864 r., osiadł w Brukseli. Nazywano go „bardem Powstania Styczniowego”, bo należał do grupy piewców męstwa uczestników walk zbrojnych. Powstańcze wiersze i piosenki Wolski wydał już na emigracji. Zmarł w tragicznych okolicznościach, 29 lipca 1882 r., w Brukseli.

Włodzimierza Wolskiego niewielu z nas bez zastanowienia skojarzy z powszechnie znanymi utworami. Ale za to doskonale pamiętamy historię Halki i Jontka jego autorstwa z opery Stanisława Moniuszki. Warto wiedzieć, że eksperci od lat spierają się o sens "przyrodniczych" fragmentów tego tekstu. Otóż Jontek śpiewa: "Szumią jodły na gór szczycie, szumią sobie w dal". A przecież na szczytach jodły raczej nie rosną. Są za to w dużej ilości nad Narwią i nad Bugiem, a także na Litwie i Białorusi, gdzie jodłę nazywano „jeglem”, albo „świerkiem”, a świerk „jodłą”. Jest więc prawdopodobne, że poeta miał jednak na myśli szum świerków. Także tych z Mazowsza.

Twórczość
Poezja: Ojciec Hilary, poemat (1843), Halka, poemat (niewydany w wyniku cięć cenzury), Połośka, poemat (1859), Śpiewy powstańcze, zbiór wierszy (Paryż 1863), Promyki, zbiór wierszy (Bruksela 1869), Listy z Belgii, wierszowane.
Libretta do oper Moniuszki: Halka i Hrabina.
Powieść obyczajowa: Domek przy ulicy Głębokiej (1859).
Nowele: La kaczucza, Czarna wstążka.