Historia
W okresie średniowiecza były tu wyrabiane sanie dla książąt płockich. Stąd nazwa miejscowości. Pierwsze wzmianki o Sannikach pochodzą z XIV wieku, w 1462 zmarł tu książę Siemowit VI. Od XVI wieku wieś była stolicą starostwa niegrodowego, od 1793 - znajdowała się w zaborze pruskim. Od 1807 Sanniki należały do Księstwa Warszawskiego, a od 1815 do Królestwa Polskiego w zaborze rosyjskim. W 1828 r. w pałacu sannickim przebywał gościnnie Fryderyk Chopin. Podczas powstania styczniowego miejscowa ludność brała udział w walkach niepodległościowych. W 1905 r. doszło do strajków w tutejszej cukrowni. W 1915 Sanniki znalazły się w obszarze okupowanym przez Niemcy, na którym w roku 1917 proklamowano niesamodzielne Królestwo Polskie. W listopadzie 1918 r. Sanniki znalazły się w granicach II Rzeczypospolitej. W 1943 r. Niemcy nadali Sannikom oficjalną nazwę Sannikau.

Współczesność
Sanniki leżą na Równinie Kutnowskiej, w woj. mazowieckim, pow. gostyniński. Siedziba gminy. Prawa miejskie otrzymały 1 stycznia 2018 r.